تبلت دو در یک مایکروسافت سرفیس؛ فراتر از تصور
سال ۲۰۱۲ میلادی، رویای شگفت انگیز دنیای تبلت‌ها به وقوع پیوست. کمپانی ها در تکاپوی تولید محصولات نوآورانه و با عملکرد بالا بودند چون تصور می‌شد روزی این تبلت‌ها هستند که به جای کامپیوتر‌های شخصی بر تخت حکمرانی بازار خواهند نشست. تولید کنندگان آمدند و رفتند اما آنان که برای همیشه تاریخ را تغییر دادند، اهالی ردموند بودند.
اکتبر ۲۰۱۲، روز تولد سرفیس بود؛ تبلتی عظیم الجثه ( در آن زمان )، طراحی متفاوت، قلم کاربردی سرفیس، و لقب تبلت دو در یک، آن را به بهترین در زمان خودش بدل می‌کرد. چند ماه از این راخداد گذشت و مایکروسافت در ادامه‌ی راهش، سرفیس پرو را در ژانویه سال ۲۰۱۳ به بازار عرضه نمود. این تاریخ، بیی تردید همان زمانی بود که پیشوند سرفیس پرو، در بازار تبلت‌ها به رسمیت شناخته شد.
اولین عضو این خانواده، صفحه نمایش ۱۰.۶ اینچ با رزولوشن ۷۶۸ در ۱۳۶۶ پیکسل داشت که تراکم ۱۴۸ پیکسل بر هر اینچ را سبب شده بود. همچنین در مدل نخستین، پردازنده‌ی چهار هسته‌ای ARM Cortex-A9 وظایف پردازشی را به دوش می کشید.
در مدل پیشرفته‌ی تبلت سرفیس با نام سرفیس پرو، مایکروسافت با وجود اینکه در آن زمان مرسوم نبود، اما ریسک را تقبل کرد و پردازنده‌ی اینتل Core i5 را به عنوان مغز متفکر جدیدترین سرفیس برگزید. همچنین مدل جدید ۴ گیگابایت حافظه رم داشت که در مقایسه با تبلت سرفیس، دو برابر شده بود.
سرفیس پرو به رغم کوچک بودن نامش در جایگاه یک تبلت تمام عیار، در سال ۲۰۱۳ به رقیب جدی برای آیپد ایر اپل تبدیل شد که به تازگی معرفی شده بود. تقابل ادامه پیدا کرد و این‌چنین بود که در ماه اکتبر سال ۲۰۱۳ شاهکاری تازه به عنوان نسخه‌ی دوم سرفیس به بازار آمد تا کلید شروعی برای چیزی باشد که آن را ظهور از نوع ردموندی‌ها می‌خوانیم.
در سرفیس پرو ۲ همه چیز بهتر شد، جنس بدنه از پلاستیک به آلیاژ منیزیوم بدل شد. صفحه نمایش بر خلاف عدم افزایش اینچی، با بهبودی رزولوشن نسبت به تبلت سرفیس مواجه شد تا نواقص کم‌تر از قبل شوند. ضخامت به میزان اندکی کاهش پیدا کرد، اما همچنان کاستی‌هایی داشت که نمی‌شد از آن‌ها چشم پوشی کرد؛ نهایتا به همین دلیل، مایکروسافت به فکر ساخت دستگاه جدیدی از سری سرفیس پرو افتاد.
سرفیس پرو ۳ و سرفیس پرو ۴ : پیشرفت به سبک مایکروسافت
بیل گیتس زمانی که در سال ۱۹۷۵ میلادی به فکر بنیاد کامپیوتری به اسم مایکروسافت افتاد، هدفش تسخیر بازار کامپیوتر‌های شخصی و تجاری بود؛ استراتژی که بعدها باعث دادگاهی شدن روسای این شرکت شد. با یادی از نوستالژی ردموند، به سال ۲۰۱۴ باز می‌گردیم. در این سال سرفیس پرو ۳ معرفی شد و واضح بود که طراحی شده تا بازار را به چنگ خود در آورد. یک اثر هنری که معنای تازه‌ای به تبلت‌ها بخشید.
گجت‌های این‌چنینی عموما از دو بخش سخت افزای و نرم افزاری تشکیل می‌شوند؛ حال اگر بخواهیم سرفیس پرو را به عنوان بهترین تبلت در هر دو حوزه عنوان کنیم حرف گزافی نیست. سرفیس پرو ۳ سرانجام این نسل را به اندازه‌ی ۱۲ اینچ کشاند و حدود ۱۰۰ گرم لاغر کرد. ضخامت به ۹ میلی‌متر کاهش یافت و این‌بار رزولوشن را تا حد اعلا افزایش داد.
سرفیس پرو ۳ با نمایشگر ۱۲ اینچی‌‌اش، رزولوشن ۲۱۶۰ در ۱۴۴۰ را تشکیل داد و تراکم پیکسلی آن ۲۱۶ ثبت شده بود. این دستگاه با وجود افزایش داده‌های کاربران، طی چهار نسخه‌ی متفاوت عرضه شده که حافظه‌های داخلی ۶۴، ۵۱۲، و مقادیر بین این دو را متشکل می‌شد. همچنین حافظه رم در دو نسخه‌ی ۴ و ۸ گیگابایت در نظر گرفته شد تا دست کاربران برای انتخاب ویژگی‌های سرفیس پرو از همیش بازتر شود.
نهایتا عمر دوربین‌های بی کیفیت سرفیس به پایان رسید و طی یک تغییر، پنج برابر شد. بنابر این، سرفیس پرو ۳ دوربین ۵ مگاپیکسلی داشت که هم در جلو و هم در عقب به کار رفته بود. سرفیس پرو ۳ دستگاهی تماما کاربر محور بود چرا که جدا از گزینه‌های مختلف ذخیره سازی، در سه مدل با پردازشگر‌های Core i3، Core i5، وCore i7 در .اختیار کاربران قرار گرفت
